Naga Praga

Niezależna i dobrze sytuowana singielka z Warszawy (Agata Fijewska) wraca z imprezy w hipsterskiej knajpie na prawym brzegu Wisły. Jest zmęczona i pijana, zamiast na postój taksówek trafia na jedno z praskich podwórek. Rzeczywistość zaczyna mieszać się ze snem, bohaterka rozpoczyna dziwną podróż po “innej wersji” swojego własnego życiorysu. Może gdyby nie zbieg okoliczności, byłaby praską “lumpeksiarą” sprzedającą czosnek na Grochowskiej i czekającą nocami na męża alkoholika…

Naga Praga to rodzaj scenicznego żartu, nie pozbawionego jednak goryczy i złośliwości wobec współczesnego świata. Życiorys hipsterskiej singielki i “dziewczyny z Pragi” przeplatają się ze sobą, prascy Hipsterzy (Sławomir Pacek i Adam Krawczuk)zamieniają się w Dresów, modny klub w podwórko przy trzepaku, a mroczny DJ (Maciej Rozwadowski)w tajemniczego ostrzarza noży. Spektakl poddaje analizie fenomen współistnienia w jednej przestrzeni dwóch odrębnych społecznie światów, z których każdy rządzi się swoimi prawami – czy te prawa, nie są jednak niepokojąco podobne?

Czy dychotomia praskich rzeczywistości nie jest dychotomią bardziej ogólną – warszawską? polską? a może także naszą własną – wewnętrzną i osobistą? Czy istnieje możliwość komunikacji między tymi dwoma odrębnymi rzeczywistościami? Czy istnieje możliwość scalenia tych rzeczywistości w nas samych – w jedną, wspólną tożsamość?

REALIZATORZY:

Scenariusz i reżyseria: Natalia Fijewska-Zdanowska
Muzyka: Filip Dreger
Występują: Agata Fijewska, Adam Krawczuk, Sławomir Pacek
DJ/instrumenty perkusyjne: Maciej Rozwadowski
Choreografia: Bartosz Figurski
Reżyseria świateł: Mikołaj Malesza
Produkcja: Joanna Hawryluk, Agnieszka Kondraciuk
Realizacja: Fundacja Artystyczna MŁYN
dzięki wsparciu Miasta Stołecznego Warszawy
Partner: Stołeczne Centrum Edukacji Kulturalnej,
Czas trwania spektaklu: 50 min.

Premiera – czerwiec 2014 r.

Spektakl dla widzów od lat 14

Spektakl brał udział w 21. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

Cudownie udało się uchwycić to, co można nie raz zobaczyć na prawym brzegu Wisły. Warszawiacy (nawet ci, którzy mieszkają tu tylko parę lat) momentalnie wychwycą wszystkie niuanse – te miejsca, te sytuacje. Naprawdę perełki. I to nie tylko do śmiechu, ale i do refleksji. Bo to nie jest żaden “rezerwat” z patologią i dziadostwem, jakiś inny świat, to ludzie podobni do nas, choć byś może grając pewne role, dostosowując się do otoczenia, mogą wydawać się dziwni.

“Naga Praga, czyli na takie przedstawienia warto chodzić” – Notatnik Kulturalny

Spektakl “Naga Praga” warszawskiego Teatru MŁYN wprowadza w nieoswojone rejony praskiej strony Wisły, które dla stołecznych hipsterów to piątkowa mekka. Jednak miły szum w już półsennej od świtu głowie może szybko przerodzić się w skurcz strachu, gdy w jednej z bram spotkasz…

“W Praskim Młynie” Dorota Okulicz – Teraz Teatr 16 października 2014

“Naga Praga” jest pełna symboli, niedopowiedzeń i ukrytych motywacji. To miniatura musicalu, gorzki żart, zabawa formą. Niezwykła opowieść opowiedziana pięknymi dźwiękami, wyśpiewana “Naga Praga” bawi, zatrważa, zmusza do myślenia.

“Paradoks koegzystencji” – Katarzyna Hanna Binkiewicz – Krytykat recenzja spektaklu Naga Praga w Teatrze Młyn

Zaraz na samym początku, po pantomimicznym prologu w songu (…) zaznaczona jest opozycja „dwóch Warszaw”. Ta pierwsza jest pełna świateł, blichtru i kasy, „hipsterska… umalowana jak królowa perska”. I jest też ta druga – prawdziwa Warszawa, szara i zwyczajna, której symbolem jest małe, ciasne podwórko gdzieś na Pradze, z byle jakim prawie do cna zadeptanym trawnikiem i trzepakiem, centrum podwórkowego życia.

Arkadiusz Szaraniec – https://www.facebook.com/arkadiusz.szaraniec?fref=ts

Całość to w zasadzie nic wielkiego, ale humorystyczne, nieco drapieżne, nieco liryczne piosenki, łatwo wpadają w ucho. To musicalowa rewia electro – taneczna, żartobliwa i ironiczna. Niby drobiazg, a jednak daje do myślenia, nie tylko o mieszkańcach stolicy i jej subkulturach. O nas, o kulturze masowej i o tym, czy w naszym XXI wieku jest jeszcze miejsce na indywidualizm.

“Hipsterzy, single i krzepka Praga” – Anna Czajowska – Teatr dla Was

Wizerunek prawobrzeżnej Warszawy, wyłaniający się w tej podwórkowej miniatury muzycznej, zaskakuje lekkością i świeżością spojrzenia. W dużej mierze jest to zasługa muzyki Filipa Dregera – w pierwszej chwili klubowe rytmy kłócą się z obrazem praskiego podwórka, ale kolejne odsłony historii o życiu młodych warszawiaków znoszą ten dysonans. Agata Fijewska-Sękulska, Adam Krawczuk i Sławomir Pacek zabierają widzów na wirtualny spacer po mieście, w którym nowe całkiem udanie przenika się ze starym.

“Naga Praga w reżyserii Natalii Fijewskiej-Zdanowskiej w Teatrze Młyn w Warszawie” – Marzena Dobosz – teatru głodna 4 marca 2015