Niunia

Współczesna komedia muzyczna – kąśliwa i ostra, pełna złośliwości pod adresem otaczającego nas świata. Młodziutka Niunia (Agata Fijewska)– dziewczyna z dobrego domu, po studiach próbuje spełnić współczesny ideał samorealizacji i “bycia sobą”. Razem z bohaterką obijamy się o mieszczańskie ściany jej rodzinnego mieszkanka, ambitnych i sztywniackich rodziców, pierwszą pracę w biurze, którą załatwił tatuś, piwnicę cafe offowa, pełną naszpanowanych pseudopoetów (Adam Krawczuk), a w końcu trafiamy do nowoczesnej firmy prowadzonej przez tajemniczą bizneswoman (Zuzanna Fijewska-Malesza). Czy zadanie, które postawiła przed sobą Niunia jest wykonalne? Jak można “być sobą” w świecie, w którym jednocześnie trzeba “być kimś”, w którym off stał się modnym mainstreamem, a mainstream udaje, że jest offem, w którym prawdziwa bizneswoman jest zwykłą burdelmamą, a trampki i meble z Ikei mają wszyscy od artysty po menagera. Czy w tej rzeczywistości bunt jest jeszcze możliwy? I czy możliwa jest miłość?

REALIZATORZY:

Scenariusz i reżyseria: Natalia Fijewska-Zdanowska
Występują: Agata Fijewska, Zuzanna Fijewska-Malesza, Adam Krawczuk
Muzyka: Filip Dreger
Choreografia: Bartosz Figurski
Akompaniament: Agnieszka Orzechowska-Kozak
Reżyseria świateł: Mikołaj Malesza
Produkcja: Agnieszka Kondraciuk, Katarzyna Rospędowska
Realizacja: Fundacja Artystyczna MŁYN
dzięki wsparciu Miasta Stołecznego Warszawy
Partner: Stołeczne Centrum Edukacji Kulturalnej
Czas trwania spektaklu: 60 min.

Premiera – czerwiec 2012 r.

Spektakl dla widzów od lat 15.

(…) “Niunia” ma po prostu wdzięk. Przede wszystkim wdzięk Agaty Fijewskiej w roli tytułowej – roli naiwnej dziewczyny z filmów, jakich się dzisiaj nie kręci, nieco zawstydzonej, bardzo ufnej, cudownie śmiesznej w rozmaitych nieporadnościach i uwodzicielskiej w swej łobuzerskiej pozie, gdy kładzie nogi na stole i zaczyna kokietować publiczność podeszwami bosych stóp. Partnerują jej równie sympatycznie, wchodząc w rozmaite epizodyczne role Zuzanna Fijewska Malesza oraz Adam Krawczuk, dla którego występ tu (…) musi być jak łyk tlenu.

Jacek Sierdzki – “musical domorosły”

Agata Fijewska-Sękulska w roli tytułowej Niuni jest niewiarygodnie prawdziwa. Plastyczna, nieco nieporadna, powoli na oczach widzów mierzy się z własnym światem. Wzbudza sympatię, a jej śpiew zachwyca i chwyta za serce. Partnerujący jej: Zuzanna Fijewska-Malesza i Adam Krawczuk, w nieodgadniony i absolutnie niebywały sposób tworzą cały świat Niuni. Wcielają się w kilka postaci, przechodzą płynnie z roli na rolę, kreują i wypełniają całą scenę.

Katarzyna Binkiewicz – “Moda na degrengoladę”

(…) warto zwrócić uwagę na złośliwe, lecz bardzo trafne pokazanie światka “pseudoartystów”, zapatrzonych w siebie i szukających potwierdzenia swej wyjątkowości w offowych przedsięwzięciach. Szkoda, że tak mało. Należy też podkreślić, iż talent aktorski prezentowany przez Agatę Fijewską i Zuzannę Fijewską-Malesza znacznie ubarwia przedstawienie; dzięki artystkom spektakl ogląda się z przyjemnością. Dzielnie partneruje im Adam Krawczuk, w rolach męskich. Całość przedstawienia tworzą zgrabne teksty i wpadająca w ucho muzyka autorstwa Filipa Dregera, wykonywana na żywo przez Agnieszkę Orzechowską-Kozak. Miejmy nadzieję, że “Niunia”, to nie ostatnie słowo sióstr Fijewskich(…)

“Zagadkowe samospełnienie” Anna Czajkowska – Teatr dla Was 8 czerwca 2012

(…) “Niunia” warszawskiego Teatru Młyn to taki typ przedstawienia muzycznego, które w godzinę potrafi ubawić inteligentnym humorem, celną ironią.(…) Uwielbiam aktorskie improwizacje na zadany temat. “Niunia” cieszy oko głównie dzięki nim oraz błyskotliwemu tekstowi o dwudziesto-, trzydziestolatkach, którzy swoje talenty rozmieniają na drobne (…)

Bartłomiej Miernik – “Przezabawna Niunia“

“Niunia” jest lekkim w formie, sprawnie i z wdziękiem wykonanym trzyosobowym musicalem, napisanym “dopiero co” przez młodą, już dobrze mi znaną, inteligentną autorkę dramatów i innych wykorzystywanych przez teatr tekstów.Zgodnie z dobrymi prawidłami teatru ta lekka forma jest tu wehikułem niekoniecznie lekkiej sprawy(…)

Jarosław Gajewski Dyrektor Teatru Polskiego